Adoptieverhaal van

Marcel en Mirjam

Deze website is voor het laatst bijgewerkt op:  26 mei 2012

Onze reis naar Bruce

3 en 4 mei 2012
5 en 6 mei 2012
7 mei 2012
8 mei 2012
9 mei 2012
10 mei 2012
11 mei 2012
12 en 13 mei 2012
14 mei 2012
15 mei 2012
16 mei 2012
17 en 18 mei 2012
19 en  20 mei 2012
21 en 22 mei 2012
23 mei 2012
24 en 25 mei 2012
26 mei 2012
27 en 28 mei 2012


Terug
 

7 mei 2012 - Ontmoeting met Bruce

We hebben allebei redelijk geslapen tot 03.00 uur, maar daarna veel wakker en besluiten om 05.00 uur (een kwartier voor de wekker afgaat) op te staan. Ons avontuur kan beginnen, Noa komt even later ook al zelf uit bed en heeft er veel zin in. Na ontbeten te hebben staan we zoals afgesproken om 06.30 uur buiten te wachten. Op dat tijdstip is het nog best koud buiten. Om 06.45 uur nog geen busje, Mirjam schiet al aardig in de stress. Marcel belt met Martie, zij belt ons later dat Liaan in de file staat en er snel zal zijn. 07.10 uur nog steeds geen busje, weer contact met Martie er schijnt een groot ongeluk te zijn gebeurd, maar hij kan er nu wel elk moment zijn. Om 07.20 is hij er eindelijk. We moeten de maatschappelijk werkster aan de andere kant van Pretoria nog oppikken, we zijn aardig gespannen aangezien we de vlucht van 09.20 uur moeten halen (1 vlucht overdag naar Upington). Om 07.45 uur zijn we bij de maatschappelijk werkster (Eileen), snel weer verder. Verwachte aankomsttijd Johannesburg is 08.50 uur. Komen we weer in druk (stilstaand) verkeer, verschrikkelijk Mirjam denkt dat we de vlucht niet meer gaan halen (vooral als de maatschappelijk werkster heeft verteld dat ze een maand op deze afspraak op de Rechtbank hebben moeten wachten, o nee straks moeten we over een maand weer komen). Liaan schiet via de berm een hele rij auto's voorbij en kan er vlak voor stoplicht weer tussen. Eindelijk bereiken we de snelweg en kan hij gelukkig flink wat minuten inhalen, zodat we om 08.40 op de luchthaven aankomen. Snel inchecken en we komen net op tijd binnen, het boarden is net begonnen. Als we met z'n allen in het vliegtuig zitten valt er weer veel spanning weg.

Om 10.50 uur landen we op de luchthaven van Upington, daar staat Alinda (maatschappelijk werkster in Upington) op ons te wachten. Er zijn goederen bestelt voor het kindertehuis, die we onderweg gaan ophalen, zodat we ze kunnen aanbieden.

We komen om 11.30 uur aan bij het kindertehuis "Jogobed". Vol spanning lopen we naar binnen, we nemen eerst plaats in een wachtruimte en dan mag Noa meteen al naar haar broertje toe, ze heeft een cadeautje voor hem. Ze vindt het prachtig om als eerste naar hem toe te mogen. Er worden foto's gemaakt door verzorgster kindertehuis. Wat is ze trots op hem en zo lief, ze pakt hem bij het handje en komt dan samen met Bruce naar ons toe. Geweldig om ons kleine mannetje te mogen omarmen. Wat een prachtig moment. Hij stapt al aardig rond, zo mooi om te zien. Alleen als de maatschappelijk werkster nog met ons komt praten en de deur gaat dicht vindt hij dat niet prettig en wil hij de deur uit. Hij is natuurlijk zo gewend aan zijn verzorgster, daar is hij een jaar bij geweest. Bruce heeft het goed gehad in het kindertehuis, ze worden met alle liefde verzorgd.

 

Overdracht Bruce door verzorgster 

  Ontmoeting Noa en Bruce, aan de hand naar papa en mama 
eindelijk bij papa in de armen  bij mama in de armen 

We krijgen nog een Zuid-Afrikaanse scone (heel anders dan de scones bij ons, geef mij (Mirjam) die zoete scones maar met room) met rooibos thee, erg hartelijk. Nog even de luier van Bruce verschonen (wel weer wennen die luiers) en dan kunnen we vertrekken naar de rechtbank. Eerst moeten er een aantal documenten ondertekend worden bij de klerk en dan na een poos wachten zijn we aan de beurt bij de rechter om 14.50 uur. De rechtbankzitting duurt enige tijd langer dan wij gewend waren in Durban, maar om 15.15 uur zijn wij de trotse ouders en zus van Bruce.

samen in de rechtbank Upington, wachten op de formele afronding  samen met ZA adoptiestel  Op foto met rechter na adoptieuitspraak 
met mama in de wachtkamer gerechtsgebouw Upington  Bruce Doeve, vanaf deze dag.... 
 

Er is nog een nationale adoptie en daar moeten we nog op wachten voordat we weer naar de luchthaven vertrekken, maar om 16.00 uur kunnen we weer naar de luchthaven. Bruce heeft in het begin nog veel last van alle indrukken die hij te verwerken krijgt (hij heeft nog nooit het kindertehuis verlaten), soms snikt hij erover (dat grijpt je wel aan). Op moment dat we op de luchthaven zijn gaat het eigenlijk steeds beter, hij lacht al veel naar ons en we zien dat hij steeds kalmer wordt. Om 17.35 uur is de vlucht terug naar Joh. burg. Eerst vindt hij het spannend (in kindertehuis vertelden ze ons dat hij niet van stofzuigers houdt, een vliegtuig lijkt wel een hele grote stofzuiger qua geluid). We geven Bruce snel een flesje melk en dat drinkt hij gulzig op. In het vliegtuig valt hij bij Marcel op schoot in slaap, als hij na 20 min. weer wakker wordt kijkt hij rustig om zich heen en vindt alles prima. Om 18.50 uur landen we op Joh. Burg en staat Liaan ons met het busje weer op te wachten. Bruce kan in de maxi cosi in het busje, hij kijkt mooi om zich heen en brabbelt al mooi met handjes klappen en valt uiteindelijk weer in slaap. Om 20.30 uur komen we weer aan bij Alleyn Mansion met ons vieren. Het was voor ons een enerverende, schitterende dag vol met emoties. Wat zijn we gelukkig, eindelijk heeft Noa een broertje en wij een zoon.

We geven Bruce nog pap en Noa een boterham en dan gaan ze lekker naar bed rond 21.15 uur. We zullen zien hoe de nacht zal verlopen.

   
  wachten op terugvlucht naar JoBurg  wachten met Noa op vliegveld Upington